هنگامی که لرزش اساسی (Essential Tremor) یا همان لرزش خوش خیم به طور قابل توجهی با فعالیت های روزانه یک بیمار تداخل می کند، درمان دارویی طولانی مدت مورد نیاز است. داروهایی که بیشتر برای درمان این بیماری استفاده می شوند شامل بتا بلاکرهایی مانند پروپرانولول و یک داروی ضد صرع به نام پریمیدون (Mysoline) هستند. داروهای دیگری که برای درمان صرع و میگرن استفاده می شوند مانند گاباپنتین و توپیرامات، نیز به برخی افراد کمک می کنند.
با استفاده از دارو، افراد مبتلا به لرزش اساسی می توانند توانایی خود در کنترل لرزش و انجام فعالیت هایی مانند نوشیدن مایعات از یک فنجان یا استفاده از ظروف غذاخوری را بهبود بخشند. عملکردهای حرکتی تخصصی تر، مانند نخ کردن یک سوزن، ممکن است همچنان بسیار دشوار باشد. با این حال، برای اکثر افراد، لرزش اساسی ناتوان کننده نیست.
پزشک شما بر اساس سابقه پزشکی شما تعیین می کند که کدام درمان برای شما بهترین است. هدف از درمان کمک به ارائه حداکثر بهبود عملکرد و در عین حال به حداقل رساندن عوارض جانبی دارویی است که مصرف می کنید.
برای افراد مبتلا به لرزش اساسی خفیف، درمان دارویی معمولاً ضروری نیست. لرزش ممکن است با به حداقل رساندن قرار گیری در معرض استرس عاطفی و اجتناب از مصرف موادی مانند کافئین و نیکوتین، که ممکن است باعث افزایش لرزش شود، کاهش یابد. در موقعیتهای اجتماعی، اگر چنین درمانهایی توسط پزشک تأیید شود، فرد مبتلا به لرزش خفیف میتواند یک بتا بلوکر مانند پروپرانولول به عنوان پیشگیری مصرف کند.
مصرف پروپرانولول برای لرزش اساسی
بتا بلاکر پروپرانولول بیش از 40 سال است که برای درمان لرزش اساسی استفاده می شود. سایر بتابلوکرها مانند متوپرولول نیز ممکن است موثر باشند.
مشخص نیست که پروپرانولول چگونه لرزش را کاهش می دهد، اما این دارو ممکن است از طریق مسدود کردن تکانه های عصبی به عضلات عمل کند. تقریباً 50 تا 60 درصد افرادی که پروپرانولول مصرف میکنند بهبودی در عملکرد خود دارند، اما سرکوب کامل لرزش معمولاً حاصل نمیشود. بیشترین بهبودی در لرزش دست و صدا اتفاق می افتد. بسته به شکل دارویی مورد استفاده، پروپرانولول ممکن است یک بار در روز (برای فرمولاسیون با اثر طولانی تر) یا دو بار در روز مصرف شوند.
عوارض جانبی بتا بلاکرها
بتا بلاکرهایی مانند پروپرانولول برای همه مبتلایان به ترمور اساسی مناسب نیستند. عوارض جانبی بتابلوکرها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- کاهش ضربان قلب
- افت فشار خون
- غش کردن
- بی تفاوتی
- خستگی
- اختلال در نعوظ
- افسردگی
برخی از این عوارض جانبی ممکن است مستلزم توقف درمان باشند.
در موارد زیر، حتماً قبل از شروع مصرف بتابلاکرها به پزشک خود اطلاع دهید :
- مبتلا به آسم یا سایر بیماری های برونش هستید (بتابلوکرها ممکن است علائم آسم را ایجاد یا بدتر کنند )
- بیماری عروق کرونر یا برخی از آریتمی های قلبی را دارید
- افسردگی دارید
- بیماری کلیوی دارید
- بیماری کبدی دارید
- دیابت دارید
- باردار یا شیرده هستید
در حالی که پروپرانولول را مصرف می کنید، پزشک ضربان قلب و فشار خون شما را کنترل می کند. به طور کلی، پروپرانولول برای مدت زمان طولانی قادر به سرکوب لرزش اساسی است. با این حال، نزدیک به 10٪ از بیماران مصرف کننده این دارو، پس از یک سال تحمل به دارو پیدا می کنند. این بدان معنی است که اثربخشی دارو زمانی که با همان دوز شروع درمان داده شود، متوقف می شود. در این صورت پزشک شما دارو یا درمان دیگری را پیشنهاد خواهد کرد.
پریمیدون برای لرزش اساسی دست و سر
پریمیدون (میسولین) یک داروی ضد تشنج است که برای درمان لرزش اساسی نیز موثر است. این دارو برای افرادی که لرزش دست دارند بسیار مفید است. اگرچه مشخص نیست که چگونه عمل می کند، اما به نظر می رسد پریمیدون برای لرزش اساسی، به اندازه پروپرانولول موثر است و در اکثر بیماران به طور قابل توجهی لرزش را سرکوب می کند. با این حال، مانند پروپرانولول، درصدی از افراد ممکن است پس از حدود یک سال نسبت به درمان مقاومت نشان دهند.
در بیشتر موارد، پریمیدون به افرادی داده می شود که پروپرانولول را تحمل نمی کنند. پریمیدون همچنین می تواند در کنار پروپرانولول برای بهبود علائم تجویز شود.
خرید قرص پریمیدون خارجی (میسولین)
در صورتی که تمایل به تهیه قرص پریمیدون خارجی اصل دارید، می توانید اقدام به سفارش خرید این محصول از ترکیه نمایید. جهت سفارش خرید، میتوانید از روش های زیر اقدام نمایید.
عوارض جانبی پریمیدون (میسولین)
پریمیدون ممکن است در کوتاه مدت (در چند روز اول شروع درمان) عوارض جانبی ناخواسته ایجاد کند. با این حال، این عوارض جانبی با استفاده طولانی تر کاهش می یابد. عوارض جانبی پریمیدون (میسولین) ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مشکل در راه رفتن
- سرگیجه
- حالت تهوع
- خواب آلودگی
- گیجی
- خستگی
عوارض جدی این دارو نادر است؛ اما می تواند شامل اختلال سلول های خونی و مغز استخوان باشد. پزشک شما هر شش تا 12 ماه یکبار برای غربالگری این مشکلات از شما آزمایش CBC خواهد گرفت. پریمیدون (میسولین) تداخل دارویی با فنوباربیتال دارد ، بنابراین، این دو دارو نباید با هم مصرف شوند.
قبل از مصرف پریمیدون برای لرزش اساسی، در موارد زیر حتما به پزشک خود اطلاع دهید:
- باردار یا شیرده هستید
- هر دارویی مصرف می کنید (پریمیدون ممکن است با چندین نوع مختلف دارو تداخل داشته باشد.)
- مشکلات کلیوی یا کبدی دارید
- مشکل خونی دارید
علاوه بر این، هنگام مصرف پریمیدون (میسولین) برای لرزش اساسی باید از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنید. بدون مشورت با پزشک خود، مصرف دارو را به طور ناگهانی قطع نکنید، یا برند داروی خود را تغییر ندهید.
سایر داروهای مورد استفاده برای درمان لرزش اساسی
توپیرامات
توپیرامات به طور گسترده ای برای صرع و میگرن استفاده می شود . بسیاری از پزشکان آن را برای لرزش اساسی تجویز می کنند. مهم است که با دوز بسیار کم شروع کنید و برای جلوگیری از خواب آلودگی، دوز دارو را به آرامی افزایش دهید. بسیاری از بیماران ممکن است با مصرف این دارو، احساس کندی ذهنی یا خواب آلودگی داشته باشند و باید با پزشک خود در مورد تنظیم دوز مشورت کنند. 30 تا 40 درصد افراد این دارو را در دوزهای بالاتر تحمل نمی کنند.
گاباپنتین (نوروپنتین)
متخصصان از گاباپنتین (نوروپنتین) برای درمان کوتاه مدت لرزش اساسی که روی دستها تأثیر میگذارد استفاده میکنند، اگرچه نحوه عملکرد دارو مشخص نیست. در بیشتر موارد، این دارو همراه با سایر داروها استفاده نمی شود.
عوارض جانبی گاباپنتین نادر است؛ اما شامل موارد زیر است:
- خواب آلودگی
- مشکلات راه رفتن
- تحریک پذیری
- افزایش وزن
بنزودیازپین ها
بنزودیازپین ها (لورازپام، کلونازپام، دیازپام و آلپرازولام) ممکن است به افرادی که لرزش اساسی آنها با داروهای دیگر بهبود نیافته است، کمک کند. به نظر می رسد این داروها لرزش های مرتبط با استرس عاطفی یا اضطراب را تسکین می دهند. عوارض جانبی بنزودیازپین ها شامل گیجی، از دست دادن حافظه و خواب آلودگی است. برای اکثر مردم این داروها راه حل بلندمدت خوبی نیستند.
سم بوتولینوم
بوتاکس (subtype A) و Myobloc (subtype B) نام های تجاری سم بوتولینوم هستند که می توانند برای درمان برخی از مشکلات حرکتی استفاده شوند. این داروها از طریق تضعیف عضلات، برای کاهش لرزش عمل می کنند. این داروها همچنین می توانند برای درمان لرزش صدا یا سر استفاده شوند. این درمان شامل تزریق هر سه ماه یک بار است.
اگر باردار هستید؛ یا اگر مبتلا به میاستنی گراویس ، سندرم پس از فلج اطفال ، یا سندرم ایتون-لامبرت هستید، از مصرف این دارو خودداری کنید . عوارض جانبی بوتاکس نادر است، اما ممکن است شامل ضعف بیش از حد عضلانی یا از دست دادن اشتها باشد.
درمان های جایگزین برای لرزش اساسی
در حال حاضر، شواهدی مبنی بر مفید بودن درمان های جایگزین در درمان لرزش اساسی وجود ندارد. بیمارانی که لرزش آنها با استرس عاطفی بدتر میشود، ممکن است درمانهای آرامسازی را برای کاهش موقت علائم مفید بدانند.
برخی از مکمل های گیاهی ممکن است لرزش را بدتر کنند. همیشه قبل از هر گونه درمان جایگزین با پزشک خود مشورت کنید.
آخرین ویرایش: 14 آوریل 2022
منبع:
www.webmd.com