نحوه مصرف سیپروفلوکساسین و دوز مصرفی

سیپروفلوکساسین برای درمان عفونت های باکتریایی موجود در بسیاری از قسمت های مختلف بدن استفاده می شود. سیپروفلوکساسین مایع و قرص برای درمان عفونت سیاه زخم پس از قرار گرفتن در معرض استنشاق این باکتری نیز استفاده می شود. این دارو همچنین برای درمان و پیشگیری از طاعون (از جمله پنومونی و سپتی سمی طاعون) استفاده می شود. سیپروفلوکساسین ممکن است بروز علائم سیفلیس را بپوشاند یا به تاخیر بیاندازد. این دارو در برابر عفونت های سیفلیس موثر نیست. ما در این مقاله به بررسی روش صحیح مصرف سیپروفلوکساسین و نیز دوز مصرفی آن در عفونت های مختلف خواهیم پرداخت.

روش صحیح مصرف سیپروفلوکساسین

این دارو را فقط طبق دستور پزشک مصرف کنید. بیشتر از مقدار تجویز شده از آن مصرف نکنید، دفعات بیشتری از آن مصرف نکنید و مدت زمان طولانی تری نسبت به دستور پزشک مصرف نکنید.
مصرف سیپروفلوکساسین زمانی بهترین اثر را دارد که مقدار ثابتی از آن در خون یا ادرار شما وجود داشته باشد. برای کمک به ثابت نگه داشتن این مقدار، هیچ دوزی از این دارو را فراموش نکنید. همچنین، بهتر است دوزها را در زمان های ثابت، در طول روز و شب مصرف کنید. به عنوان مثال، اگر قرار است یک نوبت در روز مصرف کنید، سعی کنید آن را هر روز در همان ساعت معین مصرف کنید.
اگر برای عفونت سیاه زخم نیاز به مصرف این دارو دارید، پزشک از شما می خواهد که پس از قرار گرفتن در معرض سیاه زخم در اسرع وقت استفاده از آن را شروع کنید.
جهت مصرف سیپروفلوکساسین می توانید قرص آن را به طور کامل قورت دهید یا آن را از محل خط قرص نصف کنید. هرگز قرص سیپروفلوکساسین را له نکنید و نجوید. اگر در بلع قرص مشکل دارید به پزشک خود اطلاع دهید.
قرص های آهسته رهش این دارو را به طور کامل قورت دهید. آن را خرد نکنید، نشکنید یا نجوید.
سوسپانسیون خوراکی این دارو را به مدت حداقل 15 ثانیه قبل از مصرف تکان دهید. سوسپانسیون خوراکی سیپروفلوکساسین دارای میکروکپسول های کوچکی است که در آن شناور هستند. این میکروکپسول ها ممکن است شبیه حباب یا دانه های کوچک به نظر برسند. هنگام مصرف سوسپانسیون خوراکی، میکروکپسول ها را نجوید. مایع خوراکی را با قاشق اندازه گیری مشخص شده همراه بطری اندازه گیری کنید.
می توانید سیپروفلوکساسین را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. با این حال، قرص آهسته رهش سیپروفلوکساسین باید همراه با وعده غذایی اصلی، ترجیحاً عصرانه مصرف شود.
در حین استفاده از این دارو مایعات زیادی بنوشید. نوشیدن آب اضافی به جلوگیری از برخی اثرات ناخواسته سیپروفلوکساسین کمک می کند.
این دارو را به تنهایی با شیر، ماست یا سایر محصولات لبنی مصرف نکنید. هنگام مصرف این دارو هیچ گونه آبمیوه غنی شده با کلسیم مصرف نکنید.
اگر از آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم یا منیزیم، مکمل‌های آهن، مولتی ویتامین‌ها، دیدانوزین (Videx®)، کربنات لانتانیم (Fosrenol®)، سولامر (Renagel®)، سوکرالفات (Carafate®)، یا هر محصولی حاوی کلسیم یا روی مصرف می کنید، آنها را همزمان با سیپروفلوکساسین مصرف نکنید. بهتر است این داروها را حداقل ۲ ساعت قبل یا ۴ تا ۶ ساعت بعد از مصرف سیپروفلوکساسین مصرف کنید. این داروها ممکن است از عملکرد صحیح سیپروفلوکساسین جلوگیری کنند.
استفاده از این دارو را برای تمام مدت درمان ادامه دهید، حتی اگر بعد از چند دوز اول احساس بهبودی کردید. اگر خیلی زود مصرف دارو را متوقف کنید، ممکن است عفونت شما برطرف نشود.

دوز درمانی سیپروفلوکساسین

دوز این دارو برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. دستورات پزشک یا دستورالعمل های روی برچسب را دنبال کنید. اطلاعات زیر فقط شامل دوزهای معمول ​​این دارو است. اگر دوز تجویز شده توسط پزشک برای شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید که این کار را انجام دهید.
میزان دارویی که مصرف می کنید به قدرت دارو بستگی دارد. همچنین، تعداد دوزهایی که هر روز مصرف می‌کنید، زمان مجاز بین دوزها، و مدت زمانی که دارو را مصرف می‌کنید به مشکل پزشکی که برای آن از دارو استفاده می‌کنید بستگی دارد.

• برای اشکال خوراکی (سوسپانسیون یا قرص):
  • برای عفونت سیاه زخم (پس از مواجهه):
    • بزرگسالان – 500 میلی گرم (mg) 2 بار در روز، هر 12 ساعت به مدت 60 روز مصرف شود.
    • کودکان – دوز بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. دوز معمولاً 15 میلی گرم (mg) به ازای هر کیلوگرم (kg) وزن بدن هر 12 ساعت به مدت 60 روز است. با این حال، دوز معمولاً بیش از 500 میلی گرم در روز نیست.
  • برای سوزاک:
    • بزرگسالان – 250 میلی گرم (mg) به صورت تک دوز مصرف می شود.
    • کودکان – مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.
  • برای سایر عفونت ها:
    • بزرگسالان – 250 تا 750 میلی گرم (mg) 2 بار در روز، هر 12 ساعت مصرف شود.
    • کودکان – مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.
  • برای طاعون:
    • بزرگسالان – 500 تا 750 میلی گرم (mg) 2 بار در روز، هر 12 ساعت به مدت 14 روز مصرف شود.
    • کودکان – دوز بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. دوز معمولاً 15 میلی گرم (mg) به ازای هر کیلوگرم (kg) وزن بدن هر 8 تا 12 ساعت به مدت 14 روز است. با این حال، دوز معمولاً بیش از 500 میلی گرم در روز نیست.
  • برای عفونت دستگاه ادراری یا عفونت های جدی کلیه:
    • بزرگسالان – 250 تا 500 میلی گرم (mg) 2 بار در روز، هر 12 ساعت به مدت 7 تا 14 روز مصرف شود.
    • کودکان – دوز بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. دوز معمولاً 10 تا 20 میلی گرم (mg) به ازای هر کیلوگرم (kg) وزن بدن هر 12 ساعت به مدت 10 تا 21 روز است. با این حال، دوز معمولاً بیش از 750 میلی گرم در روز نیست.
• برای فرم خوراکی (قرص های آهسته رهش)(در ایران موجود نیست):
  • • • برای پیلونفریت حاد بدون عارضه:
        • بزرگسالان – 1000 میلی گرم (mg) یک بار در روز.
        • کودکان – مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.
      • برای عفونت های پیچیده دستگاه ادراری:
        • بزرگسالان – 1000 میلی گرم (mg) یک بار در روز.
        • کودکان – مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.
      • برای عفونت های بدون عارضه دستگاه ادراری (سیستیت حاد):
        • بزرگسالان – 500 میلی گرم (mg) یک بار در روز به مدت 3 روز.
        • کودکان – مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از این دارو را فراموش کردید، آن را در اسرع وقت مصرف کنید. با این حال، اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را رها کنید و به برنامه دوز معمولی خود بازگردید. دوز اضافی از دارو مصرف نکنید.
اگر یک دوز از سوسپانسیون یا قرص خوراکی را فراموش کردید و 6 ساعت یا بیشتر تا نوبت بعدی بعدی باقی مانده است، در اسرع وقت دوز فراموش شده را مصرف کنید و سپس به برنامه معمول خود بازگردید. اگر یک نوبت را فراموش کردید و کمتر از 6 ساعت تا نوبت بعدی مصرف دارو باقی مانده است، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید و نوبت بعدی را در زمان معمول مصرف کنید.
اگر یک دوز از قرص با رهش طولانی مدت را فراموش کردید و 8 ساعت یا بیشتر تا نوبت بعدی مصرف دارو باقی مانده است، در اسرع وقت دوز فراموش شده را مصرف کنید و سپس به برنامه معمول خود بازگردید. اگر یک نوبت را فراموش کردید و کمتر از 8 ساعت تا نوبت بعدی باقی مانده است، نوبت فراموش شده را رها کنید و نوبت بعدی را در زمان معمول مصرف کنید.

روش نگهداری داروی سیپروفلوکساسین

داروی سیپروفلوکساسین را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.
داروهای قدیمی یا داروهایی که دیگر مورد نیاز نیستند را نگه ندارید.
از متخصص مراقبت های بهداشتی خود بپرسید که چگونه باید داروهایی را که استفاده نمی کنید دور بریزید.
دارو را در ظرف دربسته در دمای اتاق، دور از گرما، رطوبت و نور مستقیم نگهداری کنید. از یخ زدگی دارو جلوگیری کنید.
می توانید سوسپانسیون خوراکی سیپروفلوکساسین را در دمای اتاق یا در یخچال نگهداری کنید. بطری دارو را فریز نکنید. سوسپانسیون خوراکی مخلوط شده را بیش از 14 روز نگه ندارید. پس از 14 روز هرگونه مخلوط استفاده نشده را دور بریزید.

منبع: www.mayoclinic.org